Mucize; Allah’ın peygamberlerine hidayet, nusret/yardım veya inkârcıları helak etmek amacı ile verdiği bazı ikramlardır. Bu ikramlar bazen hissi olabilir; yaşanan zaman ve mekân ile sınırlı kalabilir. Bazen haberi olabilir; yakın ve uzak gelecekte olacak bazı hadiselerin nasıl gerçekleşeceği yönünde bilgiler verebilir. Bazen de aklî olabilir; buna bilgi mucizesi de denir, zaman ve mekân üstü bir içerik taşıyabilir; ilk gün mucize olduğu gibi, son güne kadar da mucize olma özelliğini devam ettirir. İşte Efendimiz’e (s.a.v.) bahşedilen mucize böyle bir mucize idi ve bu Kur’an’dan başka bir şey değildi. İlahî vahyin Allah Resulü’ne verilmiş en büyük mucize olduğuna herhalde hiç kimsenin itirazı olmaz. Ama bu noktada şu soruyu sorma hakkımız vardır: “Kur’an’ı en büyük mucize kılan sebep nedir?” Bu soru çok önemlidir ve doğru cevaplar bulmamız, bize ilahî kelamın değer ve kıymetini öğretecektir. Devamını okuyun...

“(Allah) Yeryüzünde, sarsılmayasınız diye sabit dağlar, nehirler ve belki yolunuzu bulursunuz diye yollar ve işaretler meydana getirmiştir. (İşte yıldızlarda o işaretlerden biridir ki;) yıldızlarla da yönlerini bulurlar.” (Nahl Sûresi, 16/15-16)

Bu iki ayeti okuyunca hep zihin dünyama aslında ayetin asıl mesajı ile alakası olmamasına rağmen Ashab-ı Kiram efendilerimiz gelir. Siz isterseniz buna; “dervişin zikri ne ise, fikri o olur” deyin; ama ayetlerde geçen üç nitelendirme her zaman bana böyle bir telkinde bulunur. Bu kısa iki ayette üç kelime, insanlığa kazandırdığı üç faydayı hatırlatmak için kullanılır.

1- Revasiye: Sabit dağlar anlamına gelir. Yerküreye adeta kazıklar gibi çakılan bu dağlar, her türlü sarsıntıyı dengelemek gibi bir görev icra ederler. Arzın hareketliliğini ve üzerinde bulunan şeylerin dengelenmesini sağlarlar. Devamını okuyun...

Soru:Kur’an, âlemlere rahmet olarak gönderilen Kutlu Nebi’nin (sav), bizler için üsve-i hasene olduğunu söylemektedir. Üsve-i Hasene; genel manası ile en güzel örnek ve en kapsamlı model anlamını taşımaktadır. Biz bu ifadeyi, hayatın her alanının ve her anının tartışılmaz en kâmil örneği olarak anlamalıyız. Çünkü Efendimiz’in (sav) örnek ve modelliği belli bir zaman ve mekânla sınırlandırılacak bir durum değildir. O (sav), ilk günden son güne kadar kendisini O’na (sav) ümmet sayan herkese, bu örnekliği en üst düzeyde zamana ve mekâna rağmen yapmaya devam etmiştir ve edecektir. Devamını okuyun...